Wednesday, May 26, 2010

माली रोयो अरे

- सर्गमञ्जरी
भुल्यौ कि त घौयाबारी आली रोयो अरे
ढिडो लिटो लोट्याएको थाली रोयो अरे

गरिब र निमुखाको लागेपछि भिसा
थर्काई खाने पल्लो गाउँको जाली रोयो अरे

बाझिएछ चर्किएछ रुखिएको धर्ती
हास्दैनन् रे घुर् यान गैह्रा फाली रोयो अरे

बेखबर बेघरबार बाँच्नुपर्दा बर्षौ सम्म
गोडमेल गरि जोगाउने माली रोयो अरे

लिलामीको तमासुक बुइगल चढे पछि
पुष माघको शीत छेक्ने पाली रोयो अरे

No comments:

Post a Comment